Richtlijnen

Radioscopie – Radiografie – Lokalen – Werknemer

Specifieke richtlijnen voor toestellen bestemd voor de RADIOSCOPIE:

	Het toestel moet dermate zijn uitgerust dat de onderzoekende persoon alsook elke persoon in de omgeving van de gebruiker beschermd zijn tegen de rechtstreekse en secundaire stralingen.
	Het toestel moet de nodige onderdelen bevatten om de doorsnede van de bundel te beperken tot de kleinste waarde die voor het onderzoek nodig is.
	De röntgenbuis en de beeldversterker moeten gealigneerd zijn en onderling verbonden.
	Radioscopie zonder beeldversterking is verboden.

Specifieke richtlijnen voor toestellen bestemd voor de RADIOGRAFIE:

	De toestellen moeten uitgerust zijn met de nodige elementen om een nauwkeurige lokalisatie van de bundel mogelijk te maken.
	De plaatsen waar de gebruiker en elk ander persoon zich moeten ophouden en die tijdens de verrichtingen aan stralingen kunnen blootgesteld worden, zijn afgeschermd.

De lokalen:

De lokalen waar zich radiologische installaties bevinden moeten voldoen aan de volgende voorwaarden: 

	Langs de buitenzijde van de lokalen waar personen kunnen verblijven, mag de ontvangen dosis geen 0.02 MSv per week bereiken, dit onder de gewone werkingsvoorwaarden van het toestel.
	De lokalen moet op slot kunnen worden gedaan, zonder dat dit verhinderd om te allen tijde het lokaal te kunnen verlaten.
	Het symbool van de radioactiviteit dient op elke deur te worden geplaatst.
	De personeelsleden, evenals elke persoon die zich in de buurt van de gebruiker bevindt dient te worden beschermd tegen ioniserende straling (zoals hierboven vermeld). Deze bescherming is beschikbaar in de lokalen.
	De lokalen moeten een voldoende grote afmeting hebben zodat men zich gemakkelijk rond de tafels kan bewegen en dat de gebruiker en elk ander persoon op een voldoende grote afstand van de bron en de nuttige bundel kunnen blijven.

De werknemer
Een werknemer mag enkel radiologische uitrustingen gebruiken voor geneeskundige doeleinden volgens de instructies en onder de wettelijke controle en verantwoordelijkheid van  een vergunde geneesheer. Deze vergunning wordt uitgereikt aan geneesheren die een diploma, getuigschrift of een attest van bekwaamheid in het diagnostisch gebruik van röntgenstralen kunnen voorleggen waaruit blijkt dat zij een opleiding van universitair niveau hebben genoten van minstens 45 uren theorie en 30 uren praktijk omvat en hiervoor met succes een kenniscontrole hebben ondergaan.

De opleiding slaat op de inde radiologie aangewende technieken, de medische gevolgen van de blootstelling aan ioniserende straling, de praktische regels van stralingsbescherming met inbegrip van de fysische grondslagen, de wetgeving inzake stralingsbescherming, de methodes voor het meten van straling, de schatting en beoordeling van de doses waaraan de patiënt tijdens een radiologisch onderzoek blootstaat.

Geneesheren die röntgenstralen voor medisch-diagnostische doeleinden aanwenden zijn ertoe gehouden hun kennis en bekwaamheid op het gebied van de stralingsbescherming op peil te houden en te vervolmaken, in het kader van een permanente vorming op universitair niveau.

De werkgever zier er op toe dat elke werknemer die de toestellen bediend een opleiding heeft genoten die overeenstemt met hun beroepsbezigheid. Op verzoek moet de werkgever van elk personeelslid op de dienst radiologie een getuigschrift of attest van bekwaamheid kunnen voorleggen waaruit blijkt dat de persoon een gepaste opleiding heeft genoten van een niveau dat op zijn minst overeenkomt met dat van een niet-universitair hoger onderwijs en dat in totaal minstens 50 uren omvat, waarvan minstens 10 uur praktijk.

Deze opleiding heeft betrekking op de aangewende technieken, de medische gevolgen van de blootstelling aan ioniserende straling, de praktische regels van de stralingsbescherming met inbegrip van hun fysische grondslagen, de wetgeving inzake stralingsbescherming de kwaliteitsborging en, in het bijzonder, de procedures inzake de kwaliteitsbeheersing van de gebruikte toestellen. De opleiding besteedt een bijzondere aandacht aan de medische blootstelling van kinderen, of aan deze uitgevoerd in het kader van medische bevolkingsonderzoeksprogramma’s of waarbij hoge doses worden toegediend zoals bij interventionele radiologie en CT-scan.